به گزارش مشرق، در همین یک دهه اخیر، این اتفاق تلخ برای ستاره هایی از کشورهای مختلف ‏رخ داد و دنیای فوتبال را در غم فرو برد. در اینجا تعدادی از این مرگ های غیرمنتظره را مرور می ‏کنیم:‏

مارک ویوین فو

جام کنفدراسیون های 2003 در فرانسه، برای همیشه با مرگ این هافبک کامرونی در یادها خواهد ماند. ‏در‎ ‎‏ دقیقه 72 دیدار کامرون مقابل کلمبیا بود که ویوین فو ناگهان روی زمین افتاد و علی رغم تلاش ‏پزشکان، دیگر هرگز بلند نشد. در دیدار بعدی آن رقابت ها بین فرانسه و ترکیه، بازیکنان فرانسه بعد از ‏گلزنی تیری هانری، با اشاره به آسمان، گل شان را به او تقدیم کردند.‏ باشگاه های منچسترسیتی و لانس هم پیراهن های شماره 23 و 17 که ویوین فو در این باشگاه ها به تن ‏کرد را به احترام او بازنشسته کردند.‏

میکلوش فهر

دیدار تیمهای بنفیکا و ویتوریا گیمارش در لیگ فوتبال پرتغال وقت تلف شده خود را می گذراند و بنفیکای ‏قرمزپوش تازه با گلزنی فرناندو آلیار یک بر صفر از حریف جلو افتاده بود که میکلوس فهر مهاجم ‏مجارستانی بنفیکا که از دقیقه 60 وارد زمین شده بود، ناگهان نقش زمین شد. بازیکنان حیرت زده دو تیم ‏و گروههای امداد خیلی سریع دور او را گرفتند‎.‎‏ هم تیمی های او یا دست به دعا برداشته بودند یا گریه می ‏کردند. داور بازی هم آرام و بهت زده به صحنه نگاه می کرد‎.‎‏ طرفداران بنفیکا هم آنقدر بی قراری کردند، ‏تا این که مرگ ناگهانی او به خبر اول ورزش جهان تبدیل شد‎.‎ این اتفاق فوتبال پرتغال را شوکه کرد و بسیاری از اهالی فوتبال این کشور از جمله ژوزه مورینیو برای ‏ادای احترام به او به ورزشگاه استادیو دا لوز رفتند. بنفیکا پیراهن 29 او را به تالار افتخارات سپرد و ‏وقتی در همان فصل بنفیکا به در لیگ پرتغال به قهرمانی رسید، گروهی از سوی باشگاه به مجارستان ‏رفت و مدال قهرمانی را به والدین فهر تقدیم کردند.‏

 آنتونیو پوئرتا

فصل 08-2007 لالیگا تازه شروع شده بود که مرگ آنتونیو پوئرتا در دیدار سویا- ختافه، فوتبال اسپانیا ‏را عزادار کرد. در میانه بازی بود که پوئرتا روی زمین افتاد اما با کمک پزشکان ورزشگاه، توانست ‏هوشیاری اش را به دست بیاورد و راهی رختکن شود اما در آنجا بار دیگر از هوش رفت و این بار دیگر ‏برنگشت. بعدا مشخص شد که او هم دچار یک نارسایی قلبی بوده که پیش از آن تشخیص داده نشده بود. ‏ چند روز بعد از آن دیدار، سویا در سوپرکاپ اروپا به مصاف میلان رفت و بازیکنان هر دو تیم با پیراهن ‏هایی که روی آن نام پوئرتا نوشته شده بود، وارد زمین شدند. پیراهن شماره 16 او هم به تالار افتخارات ‏باشگاه سپرده شد و قرار شد این پیراهن تنها اگر زمانی پسر پوئرتا عضو سویا شود، به او داده شود. آیتور ‏آنتونیو، پسر پوئرتا، یک ماه بعد از مرگ پدرش به دنیا آمد.‏

دنیل خارکه

 اسپانیول اردوی پیش فصلش را در فلورانس ایتالیا سپری می کرد که خارکه براثر حمله قلبی درگذشت. ‏هرچند اخبار دقیقی از لحظه مرگ او وجود نداشت اما رسانه های اسپانیایی ادعا کردند او در حال صحبت ‏کردن با همسرش از طریق تلفن بود که دچار حمله قلبی شد. همسر خارکه هم در زمان مرگ او باردار ‏بود.‏ از بین همه کسانی که بعد از مرگ خارکه به او ادای احترام کردند، حرکت آندرس اینیستا بیش از همه در ‏یادها ماند. اینیستا بعد از گلزنی در فینال جام جهانی 2010، نوشته ای که زیر پیراهن اصلی اش داشت، ‏را به نمایش گذاشت:" همیشه در قلب ما می مانی، دنیل خارکه".‏

مائورو موریسینی

 ‏14 آوریل 2012 می توانست یک روز خوب برای لیورنو و پیرماریو موروسینی باشد. لیورنو درخانه پسکارا، 2- صفر از میزبان ‏خود پیش بود، ولی این بازی در دقیقه 31 یک تراژدی تلخ دیگر را درفوتبال دنیا رقم زد‎. هافبک 26 ساله لیورنو به دلیل ایست قلبی روی زمین افتاد و پس از دوبار تلاش برای بلندشدن از جایش بی حرکت روی چمن ‏ورزشگاه پسکارا ماند.

این اتفاق در زمان یکی ازحملات پسکارا رخ داد‎.‎ آنچه مرگ این هافبک جوان را تراژیک تر کرد، داستان تلخ زندگی او در یک دهه آخر زندگی اش بود. ‏زندگی موروسینی از سال 2001 با حوادث تلخ گره خورد. ابتدا مادرش کامیلا، درگذشت و دو سال بعد، او پدرش را نیز از دست داد. ‏اما این پایان مصیبت‌های زندگی این پسرک برگامویی نبود. او که مسوولیت نگهداری از خواهر و برادر معلولش را برعهده داشت، ‏برادرش را نیز از دست داد تا تنها سال‌های پایانی عمرش را با خواهر بزرگ‌تر و معلولش زندگی کند‎.‎